به دلیل گرمای تولید شده توسط اصطکاک هوا (حتی در اولتراسانتریفیوژها که روتور در خلاء خوبی کار می کند)، و نیاز مکرر به نگهداری نمونه ها در دمای معین، بسیاری از انواع سانتریفیوژهای آزمایشگاهی در یخچال قرار می گیرند و دما تنظیم می شوند.

لوله های سانتریفیوژ پی ار پی لوله های شیشه ای یا پلاستیکی با استحکام بالا و دقیق ساخته شده اند تا دقیقاً در حفره های روتور قرار بگیرند. ظرفیت آنها ممکن است از 50 میلی لیتر تا ظرفیت های بسیار کوچکتر مورد استفاده در میکروسانتریفیوژهایی که به طور گسترده در آزمایشگاه های زیست شناسی مولکولی استفاده می شوند، متفاوت باشد. میکروسانتریفیوژها معمولاً دارای لوله های میکروسانتریفیوژ پلاستیکی یکبار مصرف با ظرفیت 250 میکرولیتر تا 2.0 میلی لیتر هستند.
لوله های سانتریفیوژ پی ار پی شیشه ای را می توان با اکثر حلال ها استفاده کرد، اما گران تر هستند. آنها را می توان مانند سایر ظروف آزمایشگاهی تمیز کرد و با اتوکلاو ضدعفونی کرد. خراش های کوچک ناشی از دست زدن به بی دقتی می تواند باعث شکست تحت نیروهای قوی در طول دویدن شود. لوله‌های شیشه‌ای در آستین‌های لاستیکی نرم قرار می‌گیرند تا در حین دویدن از آنها محافظت کنند. لوله‌های سانتریفیوژ پی ار پی پلاستیکی، مخصوصاً قیمت کمتری دارند و با دقت، می‌توانند به اندازه شیشه بادوام باشند. هنگامی که از لوله های سانتریفیوژ پلاستیکی استفاده می شود، آب ترجیح داده می شود. تمیز کردن کامل آنها دشوارتر است و معمولاً آنقدر ارزان هستند که یکبار مصرف در نظر گرفته شوند.
لوله های میکرولیتری" پلاستیکی یکبار مصرف 0.5 تا 2 میلی لیتری معمولا در میکروسانتریفیوژها استفاده می شود. آنها از یک پلاستیک شفاف انعطاف پذیر شبیه پلی اتیلن ساخته شده اند، به شکل نیمه مخروطی، با درپوش های آب بندی یکپارچه و لولایی هستند.
نمونه های بزرگتر با استفاده از بطری های سانتریفیوژ پی ار پی چرخانده می شوند که ظرفیت آنها بین 250 تا 1000 میلی لیتر است. اگرچه برخی از آنها از شیشه سنگین ساخته شده اند، بطری های سانتریفیوژ معمولاً از پلاستیک های نشکن مانند پلی پروپیلن یا پلی کربنات ساخته می شوند. ممکن است از بسته های آب بندی برای اطمینان بیشتر ضد نشت استفاده شود.